بیازلفت کنم شانه که در کنج دلم هستی
بیا بوسم دوچشمانت پیاله و میم هستی
عَشَقه میشوم هردم که پیچم دورگیسویت
بگیریم دامن مقصود که بوسم طاق ابرویت
اگریکدم شوم بیتوفنا دراین جهان گردم
نباشد مهره تودردل یقین بی بال پَرگردم
زعشقت عسگری هروزکند طی عمرفانی را
اگربامن صنم باشی عسل این زندگانی را
تاریخ 6/5/1398
علی عسگری صادق ابادی